Oprichtingsverhaal van E.V.V. ’58
Bron: Jubileumboek 25 jaar E.V.V. Rijen 1983
Van Elf Vlugge Ventjes naar Eendracht verwerft Victorie
In het najaar van 1957 werden de woningen aan het Hilsondishof, het eerste hofje van het nieuwbouwplan "Vijf Eiken" in Rijen betrokken. De enige vrijetijdsbesteding voor knapen van die leeftijd was voetballen, en dan in hoofdzaak ‘het partijtje’ op een trapveldje. Trapveldjes waren er in die tijd in het dorp overal te vinden met op elk veldje een eigen groep en een eigen ‘club’.
Hun speelgoed was de ‘BAL’, een eivormige handvaardigheid met een veter als sluiting.
Tegen anderen spelen
Tijdens de paasvakantie van 1958 lag het vaste groepje jongeren te kibbelen. Enkelen van hen willen we hierbij graag noemen, omdat zij in de verdere E.V.V.-geschiedenis een grote rol zullen spelen: Kees Tijs jr., Wil van Kuyk, Jac van Mook en Paul Aarts. Bij wijze van bemiddeling lanceerde één van hen het idee om tegen anderen te gaan spelen, bijvoorbeeld tegen een groep van een ander trapveldje. De anderen, aspirant-tegenstanders, werden direct al aangeduid met andere "clubs", genoemd naar de straat of wijk van herkomst.
Maar ook een naam werd geboren: E.V.V., Elf Vlugge Ventjes!
De eerste opstelling van E.V.V. was toen: Rini Tijs, Wim Pullus, Pul Aarts, Jan Blijlevens, Kees Tijs, Jan Smeekens, Dirk Sprangers, Wil van Kuyk, Leo van Cauter, Piet van Kuyk, Jac van Mook.
Eigen tenue
Kortom, E.V.V. bruiste in het eerste half jaar al van activiteiten en het spaarpotje, oftewel kasgeld, liep op tot ± ƒ 50, = (50 gulden). Hiervoor werd een compleet tweedehands tenue gekocht van een voormalig bedrijfselftal uit Breda. Oranjeshirts, witte broekjes en blauwe kousen, precies zoals het Nederlandse elftal gekleed ging. Dit groots moment vond plaats in een wedstrijd tegen jeugdclub Beatrix uit Oosterhout.
In die periode zocht de eerste voorzitter contact met Dhr. Verschuren, directeur van Curver B.V., met als resultaat dat E.V.V. kon verhuizen van de Mgr. Ariënsstraat naar het Curverveld.
De jonge spelersgroep streefde naar de oprichting van een ‘echte’ voetbalclub, waarvoor het lidmaatschap van de KNVB noodzakelijk was. Erg gladjes verliep alles niet, maar toch kon E.V.V. zich later aanmelden als lid van de KNVB. Tevens was er een nieuw bestuurslid in de persoon van Dhr. A. Snoek, die ook het leiderschap van de senioren op zich nam.
Nog vóór er definitieve berichten van de Gemeente of de KNVB binnen waren, kwam er een propagandist van het Nederlands Handbalverbond bij Meneer van Cauter aan de deur. Hij had al van E.V.V. gehoord en voor het Handbalverbond was de jonge voetbalclub een goede partner voor de oprichting van ook een handbalclub. Na enkele besprekingen volgde er een vergadering met enkele Rijense handballiefhebbers (en ??liefhebsters) en zo kwam er vrij snel een afdeling handbal, aangesloten bij het N.H.V.
Andere naam
Iedereen die toen doende was met de opbouw van de vereniging voelde aan dat de naam van Elf Vlugge Ventjes eigenlijk niet paste bij de grotere sportvereniging welke men voor ogen had. De afkorting E.V.V. was in Rijen echter al goed ingeburgerd, en secretaris C. Tijs Sr. verbond aan deze letters de woorden EENDRACHT VERWERFT VICTORIE. Zo kwam onze sportvereniging aan een welsprekende naam, die zij ook waardig bleek te zijn. Op last van de KNVB werd het oprichtingsjaar aan de naam toegevoegd omdat er reeds twee clubs met de naam E.V.V. waren ingeschreven (Eindhovense Voetbal Vereniging en Echtse Voetbal Vereniging Limburg, red.)
De inschrijvingsformaliteiten vereisten ook een exacte oprichtingsdatum en zo werd in 1961 de eigenlijke "geboortedatum" van E.V.V.’58 vastgesteld op 15 juli 1958.
In juli 1962 kreeg men pas het bericht dat de club tot de KNVB was toegelaten en ingedeeld in de derde klasse van de afdeling Noord-Brabant. Nu moesten ook nog de terreinmoeilijkheden opgelost worden maar dat lukte vrij goed. De afdeling Handbal kreeg door toedoen van aalmoezenier Fritchy de beschikking over het sportterrein van het Katholiek Militair Tehuis aan de Julianastraat en A. v.d. Wouw - inmiddels bestuurslid en trainer - kreeg het van de ontspanningsvereniging Ericsson gedaan om voor één jaar hun terrein ter beschikking te stellen aan de afdeling voetbal.
Met volle moed werd door beide afdelingen aan de competitie begonnen, en met succes. De dames van de afdeling Handbal schreven reeds in het eerste seizoen een kampioenschap op hun naam, terwijl het eerste elftal van de afdeling Voetbal tweede werd achter Advendo uit Breda.
In 1963 kreeg men van de Nederlandse Katholieke Sportfederatie het predicaat R.K. toegewezen, waarop de bisschop van Breda voor E.V.V. een geestelijk adviseur benoemde in de persoon van Kapelaan A. de Nijs van de nieuwe parochie Maria-Boodschap.
Tot ieders verwondering meldde de Nederlandse Staatscourant de goedkeuring van de Koninklijke Erkenning per 22 mei 1963, wat feitelijk de rechtspersoonlijkheid van de vereniging impliceerde.
Omdat de jonge vereniging toen nog financieel zwak stond, werd ook direct het lidmaatschap van de KNVB-toto aangevraagd, wat nu pas mogelijk was.
Der heer Janus v.d. Wouw spande zich voor het ‘toto-karretje’, en in enkele maanden slaagde hij erin met zijn medewerkers H. van Kuyk, Willy van Kuyk en Jan de Hoon - die wij enige tijd daarna door een noodlottig ongeval al moesten verliezen - ruim honderd toto-leden te winnen. Jos Wirken werd bereid gevonden als toto-secretaris op te treden en te zijnen huize werd de toto administratief verwerkt. Na ongeveer een half jaar vonden deze werkzaamheden bij familie van Kuyk plaats, waar de lotto-toto tot het einde gehuisvest was.
Intussen werd in een vergadering besloten om met ingang van het seizoen 1964-1965 met twee afzonderlijke en ook zelfstandige besturen voor de afdelingen voetbal en handbal te gaan werken. In het bestuur van de afdeling voetbal namen plaats: de heren J.L. van Cauter, C. Tijs Sr. H. van Kuyk, A. Snoek en F. van Nunen.
Het handbalbestuur formeerde zich als volgt: Dhr. G. van As, Dhr. T. van Beurden, Mej. J. Peeters, Dhr. H. Baks, Mej. Schaffelaars en Mej. A. Lodewijks.
Op dit punt aangekomen, en een ledental van méér dan 120 voetballers, mag men stellen dat E.V.V.’58 een lange, maar vooral vruchtbare oprichtingsfase achter zich had.
E.V.V.’58 en sv R.A.C. gaan samen verder als v.v. Rijen. Na 45 jaar zal het rood-wit van de velden verdwijnen. Maar de geschiedenis, de prachtige verhalen én de herinneringen aan de mensen die E.V.V.’58 groot maakten, verhuizen mee met alle E.V.V.-ers die v.v. Rijen toekomst gaan geven.